Vardım istanbul'dan memleketime
Köy havası çektim önce içime
Yeşili benziyor gerçek yeşile
İnsan insanı özlemez bu vadide
Attım kendimi kırlara uçarcasına
İçtim çoban çeşmesinden kana kana
Şiirlerde kalmış sanmıştım böylesini
İzlemek bile alıp götürür benden beni
Çok güzel görünür yeşeren çimenler
Ordan oraya uçuşan çeşit çeşit böcekler
Salarsın havaya suyun sesine kendini
Ruhunda hissedersin tabiatın ritmini
İçime çekerken huzurun havasını
Bir başka güzeldir köyümün ovası
Yaşlanmaz insan bu güzellikte
Nakış gibi işlenir tüm benliğime
Kayıt Tarihi : 21.6.2019 22:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Engin Dönmez](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/06/21/koyum-192.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!