Köyüm Şiiri - Abdullah Yaşar Erdoğan

Atalarım, soyum senin koynunda.
Ayak izleri var dağında taşında.
Alın terleri kokuyor toprağında.
Sen içimdeki yarasın köyüm.

Emekledim toprağında dizin dizin.
Gurbet vermez, varmam için izin.
Dünya, âlem, uzay sizlerin olsun,
Sen içimdeki yarasın köyüm.

Şerefli Davutludur senin adın.
Bir başka dünyada senin tadın.
Betonlar arasında bedbahtım.
Sen içimdeki yarasın köyüm.

İsterim toplansın bütün dostlar.
Çok kişiyi doyurur o topraklar.
İnanıyorum dönecek ahbaplar.
Sen içimdeki yarasın köyüm.

Koyun kuzu dağında gezinir.
Seni andıkça yüreğim delinir.
Oradan şehir başka görünür.
Sen içimdeki yarasın köyüm.

Oturun be dostlar, yeriniz rahat.
Göründüğü gibi değil, yok hayat.
Kösüz yaşam bilin çok ki sakat.
Sen içimdeki yarasın köyüm.

Yaşar’dır bu, anmadan edemez.
Seni yaşamayan seni bilemez.
Alınmaz oldu şehirde nefes.
Sen içimdeki yarasın köyüm.