Yaşamaya tadı tuzu kalmamış
Sığırı, danası yozu kalmamış
Otlakta meleyen kuzu kalmamış
Boşalmış köyümüz ne hale gelmiş
Dereleri çağlayarak akmıyor
Menekşeler solmuş güzel kokmuyor
Evler hep yıkılmış kimse bakmıyor
Köyüm viran olmuş ne hale gelmiş
Köyüm hep boşalmış insan kalmamış
Kimse köyün kıymetini bilmemiş
Hiç bir zaman yüzleri de gülmemiş
Boşalmış köyümüz ne hale gelmiş.
Baharı kalmamış, yazı kalmamış
Nameler söyleyen sazı kalmamış
Ördeği tavuğu kazı kalmamış
Boşalmış köyümüz ne hale gelmiş
Kayıt Tarihi : 30.3.2018 19:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Doğan Tokat](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/03/30/koyum-176.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!