Köyüm Şiiri - Yusuf Karataş 4

Vardım, yıllar sonra sılama, köyüme,
Hüzün çöktü içime derinden derine.
Doğduğum evi aradım, yoktu yerinde,
Babam, dedem yurdu, hepsi boş olmuş.

Genç kalmamış, taşımalı olmuş öğrenci,
Okul lojman olmuş, kapatmış bakkalcı.
Üç beş yaşlı kalmış, eski zaman ilacı,
Hatıralar, geçen zaman, ne olmuş.

Tarla olmuş yoncalıklar, çayırlar,
Evlere su gelmiş, ölmüş pınarlar.
Face’den buluşur artık sevenler,
Pınarbaşının güzeli medyatik olmuş.

Yağmaz artık eski yağmurlar karlar,
Akmaz olmuş artık dereler çaylar.
Çok şeyi eskitmiş seneler aylar,
Eski günlerimiz hayal düş olmuş.

Karataş eledin her şeyi, eyledin harman,
Geçim derdi köyüme de vermemiş aman.
Kucak açmış yine de herkese her zaman,
Eski günlere yolculuk güzel hoş olmuş.