Köyüm Şiiri - Hilmi Can

Dağı taşı yağmur yaşı gönlümde,
Taşkın akar bahar seli köyümün.
Her mevsimi ayrı bir tat dilimde,
Yaza lezzet katar gölü köyümün.

Batısı sarp kaya çoban kalası,
Doğusu değirmen nimet âlâsı.
Güneyinde Gence geven tarlası,
Kuzeyinden eser yeli köyümün.

Bakınca bağına mahsülü verir,
İnsanı ter döker, güneşte erir.
Çökünce kobuğa tırpan bilenir,
Cümlesi işine deli köyümün.

Üç yüz beşeriyle doksan haneli,
Oğuz boylarından soyu temeli.
Evladı, atası Türk üm demeli,
Örfü ananesi millî köyümün.

Okur yazar, durmaz kızanı kızı
Orta lise lisans kesilmez hızı
Ozanı var yoktur elinde sazı
Destanı yazıyor dili köyümün.

Dağlarında yazın bile olur kar,
Savayili yakar canı sanki har.
Bayırında binbir türlü çiçek var,
Alem bilir meşhur balı köyümün.

Yaylalarda billur yedi gözeler
Çeşmeler kurnalar peri heceler.
Siyaset suyundan içti niceler,
Hizmete muhtaçtır hali köyümün.

Ayrı olmak Canı düşürür derde
Her halinin koyu izi var serde
Bilinir söylenir namı her yerde
Düşküne dermandır eli köyümün.