Köyüm Şiiri - Süleyman Bektaş

Köyüm

Torosların arasında saklıdır.
Devletten hizmet alacaklıdır.
Yolu delik deşik sözde asfalttır.
Devlet hizmetine muhtaçtır köyüm.

Kemer höyüğünden salınır gider.
Bekdemir’den sarar rampayı çıkar.
Motor inler yolcu canından bıkar.
Savruk yaylasından ilerde köyüm.

Dağılcaktan soğuk suyun içersin,
Horzum yaylasını teğet geçersin.
Buradan da birçok rampa çıkarsın.
Cereliden daha ileride köyüm.

Garbi denir serin eser meltemi,
Huzur verir serinletir bedeni.
Çam kokulu, mentollüdür ormanı.
Hem yayla hem sehel yaşatır köyüm.

Huzur verir gözlerine ruhuna,
Daldırdıkça gözlerini ormana,
Ciğerlerin oksijenle dolunca,
Gıdası organik, havadar köyüm.

Hayvancılık ve tarımdır geçimi,
Kıt kanaat temin eder aşını,
Omuz omuza, erkeği kadını.
Haktan gayrisine el açmaz köyüm.

Gençleri yan tarayıp kekili,
Kur yapar kızlara sallar mendili,
Ayna tutar anlatmaya gönlünü.
Samanlık seyrandır sevince köyüm.

Genç kızları erken varır kocaya,
Çeyizini koyuverip bohçaya,
Düğününde masraf olmaz babaya.
Merttir, anaçtır, sadıktır köyüm.

Velcanlı, Kıprıslar, Çelenuşağı,
Ormanı her köyün yaşam kaynağı,
Geçimin temini zordur bayağı,
Ormanları milli servettir köyüm.

Çağdaşi halini arz eyler böyle.
Yolu yapılır da suyu gelirse,
Başka yükü yoktur asla, devlete.
Hak’ka ve hukuka bağlıdır köyüm.

Süleyman Bektaş(Çağdaşi)