Köyüm Şiiri - Doğan Erdağ

Saraylarım değil yüreğim kaldı
Doğan sana gönülden bağlandı
Taşına toprağına hasretle yandı
Oyy ben sana kurban olam köyüm

Köyüm seni unuttum sanma
Toz kondurtmam hasret yoluna
Uzaklaştık senden ekmek uğruna
Oyy ben sana kurban olam köyüm

Arslanoğlu,dur benim köyüm
Açmasada toprağında gülüm
Ecelim olurmu yolunda ölüm
Oyy ben sana kurban olam köyüm

Rüyam oldun gitmedin gözümden
Çıkmayan bir sevdasın yüreğimden
Selam olsun sana gönül telinden
Oyy ben sana kurban olam köyüm

Doğan yazmış sedanı en başa
Yaşa köyüm köylüm çok yaşa
Aldırmazdıkya biz kara kışa
Oyy ben sana kurban olam köyüm

Köyüm çok uzaktır ülkemin bir başı
Tadına doyulmayandır evelik aşı
Şimdi oturmak vardıya bayıra karşı
Oyy ben sana kurban olam köyüm

Köyümün gençleri tarlada gezer
Babalarsa zalim gurbet eldeler
Gelecektense yoktur bir haber
Oyy ben sana kurban olam köyüm

İçimdedir özlemin dindiremiyorum
Köyümeyse artık gidemiyorum
Soğuk pınarlarında içemiyorum
Oyy ben sana kurban olam köyüm

Bülbül gibi olmuşum şakırım
Şairmiyimki ben böyle yazarım
Trakyalıdır beya benim karım
Oyy ben sana kurban olam köyüm

Kumrular ötüşür çeşme yerinde
Aşıklar gezişir mereh döşünde
Kimileride mal mülk peşinde
Oyy ben sana kurban olam köyüm

Viran olmuşsa doğduğum evler
Tarlayıda yer şimdi zalim fareler
Bir,bir geçer içimden endişeler
Oyy ben sana kurban olam köyüm

Köyümü görsem tepe başından
Sevdalarımda çıkmaz oldu aklımdan
Birdaha geçemezsem yaylalarından
Oyy ben sana kurban olam köyüm

Sevdalar yaşanır harman dalında
Eti sütü yoğurdu tam kıamında
Birde ketesi var çayıda yanında
Oyy ben sana kurban olam köyüm

Ne güzeldir o, tepenin başı
Oturmak vardıya şimdi bayıra karşı
Ya bulamazsam sendeki aşkı
Oyy ben sana kurban olam köyüm

Sarı yağım çeçil peynirim
Hele birde sütle kaymağım
Sağlık işte ben buna derim
Oyy ben sana kurban olam köyüm

Sözüm bitmez Doğanım ben
Ahh O,Köyde doğanım ben
Köydür içimde yaşayan gen
Oyy ben sana kurban olam köyüm