Köyüm Şiiri - Gülden Işık

En çok tutmak isteğinde terkedilen köyüm
Diken sarmış tarlalarında susmuş türkülerin
Dağlarından yankılar silinmiş
Sönmüş bir bir ocakların
Kalanlarına giden anılar sarılmış
Söyle suçlusu kim!

Özlemim eskitir resimlerini
Derelerin çıplak ayaklarımı çağırır
Kar beyazlığındaki manzaran aklıma gelir...gelir de
Öylece dururum
Mecburiyetler sıkar canımı
Sebeplerim sıraya girer...
Beklediğini beklemekten gidemem sana

Bakışları kirpiğime asılı köyüm
Issızlığın gittikçe kalabalıklaşıyorsa
Çürüyorsa dalında meyvelerin
Açılan kapıların artık konuşmuyorsa
Söyle neyleyeyim!

Ekmek kavgasına ben düşürmedim
Her nimeti gayrısına ben sunmadım
Seni yok sayanlar benim hiç kimselerim!
Üstelik....hiç tanımadığım.

Sana dönüşleri iple çektiğim köyüm
Naylon çiçekleri atacağım elbet vazolardan
Sahte kokuları solumayacağım elbet
Mevsimleri yaşayacağımız gün umuduyla
Beklemekteyim.

Zonguldak