Köyüm Şiiri - Hamiş Mustafa

Şafakları tarlalara giderdik
Toprağa tohumları serperdik
Günlerce çıkmasını seyrederdik
Unuturmuyum köyüm seni

Koyun,kuzuları dağlara salardık
Çobanlara evimizden azzık hazırlardık
Çocuklarla ekmekleri tarlalara yollardık
Unuturmuyum köyüm seni

Buz gibi çeşmelerin akardı
Genç kızlar bugdayları yıkardı
Oğlanların gözleri onlara bakardı
Unuturmuyum köyüm seni

Sığırlar gelirdi evlere
Ortalık karışırdı sürülere
Sütler konurdu közlere
Unuturmuyum köyüm seni

Kapıların önünde ocaklar yanardı
Üzerlerine çorbalar konardı
Dumanları mis gibi kokardı
Unuturmuyum köyüm seni

Merkeple odun taşınırdı
Balta ile dalları kırılırdı
Kütükler üstünde doğranırdı
Unuturmuyum köyüm seni

Düğünleri olurdu çekilir halayı
Genç kızlar bilmezdi balayı
Her işin yapılırdı kolayı
Unuturmuyum köyüm seni

Sonbahar gelirdi herkes tarlada
Göçler başlardı yaylada
Sütler,yoğurtlar gelirdi atlarda
Unuturmuyum köyüm seni

Bağlarında üzümler toplanır
Sallarda depelenir paklanır
Analar pekmez kaynatır
Unuturmuyum köyüm seni

Ağaçlarında yapraklar dökülür
Tarlalarında sögütler sökülür
Yorgundur babalar belleri bükülür
Unuturmuyum köyüm seni

Gönüllerden uzak kaldın
Geçen günlerimden yıldın
Gurbet ellerede agladın
Unuturmuyum köyüm seni

Duman çıkar bacadan
Haber alırım bacıdan
Günler geçer acıdan
Mustafam unutur mu köyüm seni...