Çocuktum
Gençliğimi de yaşayamadım
Dokuz yaşında ayrıldım
Gözü yaşlı bıraktık sevenleri
Yılda bir uğrar oldum köyüme
Sohbet kurarım
Köyümün yaşlılarıyla
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Çok haklısınız Yusuf bey... Sosyal yaralarımızdan biri... Ve onmaz yaralarımızdan biri bu... Anadolu' nun köylerinde yaşayan, bu köylerin durumunu yakından bilenlerin ancak bilebileceği bir durum! Sırça köşklerde oturarak, kimse âhkâm kesmesin! Gitsinler, bire bir yaşasınlar ve görsünler vehameti!
Köyden şehire olan göç arttıkça, şehirdeki insanlarımızın yaşam düzeyleri ve standartları nasıl düşüyor; hâlâ göremiyor aptallar! Yarın hepsi kafalarını taşlara vuracaklar ama iş işten geçecek! Ben ve benim gibi düşünen idealistlerin amacı ise bu duruma izin vermemek!..
Çünkü bu, bizim topyekün, geleceğimizi de ilgilendiren bir durumu ifade ediyor!...
Bu şiirinizle fırsat vermiş oldunuz bu duygularımı ifade etmeye.
Köyün önemini ve kudsiyetini anlayamayanlara bir işaret olsun bu şiir sevgili dostum!
Kutluyorum seni bu duygularını paylaştığın için!
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta