Köy düşer aklıma, kurur boğazım
Özlem dedim, sıla dedim, yol oldum
Dökülmeye hazır, doluyor ağzım
Ozan dedim, şiir dedim, dil oldum
Topraktan taş duvar, gelir üstüme
Vuslatım otuz yıl, yazar destime
Yüreğim buz keser, döner büstüme
Soğuk dedim, boran dedim, yel oldum
Firağım sıralı, zannet ki katar
Omuzum yük almaz, bir yana tartar
Çiçeğin şahıydı, özlemim artar
Hüzün dedim, bülbül dedim, gül oldum
Yaş elliye vardı, aldım yükümü
Çınardım incelttim, kalın kökümü
İşledi tenime, yaprak dökümü
Ağaç dedim, hazan yedim, dal oldum
Her baktığım canlı, boynunu eğer
O masum günlerim, dünyaya değer
Çocukluk yıllarım, bir aşkmış meğer
Mecnun dedim, sevda dedim, çöl oldum
Bu nasıl sevdaymış, ne kadar beter
Saklanmış bir gönül, içine iter
Gurbetin ateşi, yandıkça tüter
Vatan dedim, özlem dedim, el oldum
Yüreğim harlandı, yakılı kaldım
Ayağım yol tutmaz, çakılı kaldım
Nakaratım aynı, takılı kaldım
Aras dedim, gözüm dedim, sel oldum
İSHAK ARAS
ishakaras (mihman)
11 Ağustos 2021
Kayıt Tarihi : 11.8.2021 10:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!