Gül pembeydi dünya.
Turuncu sıcağıydı hayat.
Deniz şıpır şıpır şıpıyordu.
Sandalda beşik gibi sallanırken bir çocuk,
Kavun sarısı düşlerle,
Süt beyazı umutlar biriktiriyordu.
Buz mavisi hayaller çağırıyordu gök,
Ah keşke;
Kırmızı bir uçurtmam olsaydı şimdi, dedirtiyordu rüzgâr.
Yemyeşil yosunlara henüz gülmüştü ki güneş;
Koyu lacivert bir balık oltaya geldi.
Yüzgeç yüzgeç, pul pul, can can çırpındı.
Denize, daire daire hıçkırıklar yayıldı,
Çocuğun çocuksu dünyası dönmez olmuştu.
Güneş günü eşelemeyi durdurdu,
Rüzgâr kudurdu, uçurtması parçalandı.
Buz mavisi hayallerini dondurdu gök.
Sütbeyazı umutları kirlendi çocuğun,
Ve kavun sarısı düşleri morardı.
Deniz şıpır şıpır şıpıyordu.
Çocuğun gözleri,
Balığın gözlerine bakıyordu.
Artık;
Artık koyu lacivertti hüzün…
Kayıt Tarihi : 7.4.2009 01:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!