Koyu kumral tenli soğuk yüzlü sert bakışlı bir sonbahar sabahında
Sararıp birbiri ardına dökülüp yeri öpen yapraklar altında
Ellerim ceplerimde başım önümde ufak ufak ağır adımlarla
Yürüyorum aklımda sen yanımda yokluğunla ıslak kaldırımlarda
İki adım ötesi görünmüyor sanki sisten bir duvar var önümde
Belki yanılmışımdır sis değildir bu gözlerim buğulanmıştır yine
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta