Köyü Kime Tafşırdır? Şiiri - Tahsin Koç

Sen giderken, köyü kime tafşırdın
O zümrüt yaylayı, o zümrüt dağı
Ölülerin yattığı, arzu eden sağı
Sen giderken, köyü kime tafşırdın

Adeta özleşmişti; Zellice senin ile
Bütün dertlerini, getirirdin dile
Bütün ömrünün, faniliğini bile bile
Köydeki evleri, tarlaları kime tafşırdın

Köyde yatan deden; İlyas ile Hasanı
Akıl danıştığın; Yunusu, baban Arslanı
Arkadaşın amcan; Cemili ve Rüstemi
Göçtün dünyadan, bunları kime tafşırdın

Gerçi bunlar da, o dünyanın erleri
Seni karşıladı mı, Annen Sona karı
Senin üzerine titreyen; Gülanazı, Yeteri
Çoluk çocuğu, bıraktın da kime tafşırdın

Tahsin Koç, durmadan seni ararda anar
Çocuklar, kızlar bütün eş dost sana yanar
Neyleyeyim ki, hakkında verilmiş ilahi karar
Serveti, Adili, Hanbeyi Hocayı kime tafşırdın

Ankara,17.01.2011