Koyu Karanlık
Ne koyu bir karanlık yansıyor onun mum ışıklarından,
belleksiz hatıralarından, ürktüm,
Rüyalar,
rüyalar, ya da uyanıkken görülen düşler gibi koyu karanlık, hiçlik,
acı bile değil,
hüzün belki ama rengi bulanık..
Belirsizlikte izlerin uçuşan külleri..
Koyu karanlık
Kuyularda karanlık
Işığı süzemeyen sular
Sularda kaybolanlar
Ölüm ne ki?
Gitmek mi, içimizden nereye?
Küllerin savrulması ama nereye, yüreğim ağrıyor
Soğuk ama buharı tüten
9 Aralık 2006
İst-Avcılar
Kayıt Tarihi : 17.12.2006 13:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bu dizeler grubumda Papatyan' ın Tezer özlü' den gönderdiği bir yazı üzerine konuşurken çıktı, şiir midir bilemem ama yazmak istedim.
![Gülay Bulut](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/12/17/koyu-karanlik.jpg)
Yüreğine ve kalemine sağlık.
Belirsizlikte izlerin uçuşan külleri..' İşte hissettiğim buydu.
Tevfik Yalçın
TÜM YORUMLAR (8)