Koyu Çay Şiiri - Zafer Genç

Yeni bir sabah çöküyor şehre...
Biri gür bir viyaklamayla selamlıyor dünyayı,
Bir çift kanserli göz ise artık helalleşmek için açılıyor.
Kimi 'Bu kim? ' diye bakıyor yanındakine akşamdan kalma gözlerle...
Kimi de bininci kez süzerek yanındaki boş yastığı iç geçiriyor.
Bazısı otomatik bir güne başlıyor ayaklarının peşisıra giderek,
Bazısı da uçup gidiyor başındaki kavak yellerine uyarak...
Kimisi senin benim gibi sinerek,
Kimisi de dünyayı avucuna alarak başlıyor güne...
Yeni bir sabah çöküyor şehre,
Kimi işini, kimi yolcusunu, kimi de geceyi bekliyor;
Bense hala sabahı bekliyorum...