Koyu Bir Acı Şiiri - Muhammet Üresin

O vurduğun yer o kadar da çok acımıyor artık kalbim kabuk mu bağlıyor ne diye
Düşündüğüm an düşüyor aklıma yine hep sana dair bir anı senli bi hikaye
Oturduğun boş koltuğa baktım da bi şöyle koyu bir acı gelip oturdu içime
Üzüldüğüm yan şu ki hala kördüğüm aşığım ben senin saç uçlarına bile hem de

Unuttuğumu sandın belki sende herkes gibi inandın bunun olabilirliğine
Konuştuğumdaysa bir tek sen vardın her hecede her gece başbaşa kalınca kendimle
Sus duymamış olayım bakışı vardı gözlerinde ne çok özledim ben diyen kalbime
Umduğunu bulamadı ki zaten hiç kalbim ne zaman görsem kendini yiyor sessizce

Al al bu da benden olsun hiç çekinme güle güle kullan kalbimi iyi günlerinde
Ah ah daha ne olsun en sevdiğim dönmüş ama gel gör ki bana değil başka birine
Bırak kim duyarsa duysun adın dilimde bak hala ölüyorken yüreğim yavaş yavaş
Attım içime hep sustum ben bittim ama bitmedi bitmiyor kendimle verdiğim savaş