Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Öncelikle şiirin başlığına içten bir Amin demek geldi içimden. Yumuşak huylu olup, iyliklerimizle, güzelliklerimizle anılsak , insan gibi insan olarak geçip gitsek bu dünyadan diye düşündüm...
Allah akıl vermiş , fikir vermiş, daha ne yapsın da, bu insanoğlu haddini de, kendini de bilsin...
İnsanlar çıldırmış sanki..Her gün bir kötülük , her gün bir can yakma...Nedir insanlığın düştüğü bu çirkef durum.?
B. Brecht 'mi ,demişti :
"İnsanoğlunun yazgısı, insanoğludur" diye...Durum bundan ibaret.
Emeğinize sağlık arkadaşım. Allah kötülerin şerrinden korusun .
“Bir memlekette, namuslular, namussuzlar kadar cesur olmadıkça, o memlekette kurtuluş yoktur”__________ İsmet Paşa'nın bir sözünü de anımsayarak...
Merak bu ya...
Bu kadar acı, gözyaşı, sapıklık, cinayet, ölüm yaşanırken..
Ne kadar sabırlıyız!
Ne kadar da duyarsız!
"Batsın bu dünya" diyesim geldi...
Tebrikler Ömer Bey..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta