Hala büsbütün yoklar bilincimi üveyik gözlü gülüşün
Ve ben özlemlerimde sürdürüyorum sevincimi
Bütün gidişlerini unutturuyor nergisleri öpüşün
Koynumda koca bir cehennem seni bekliyorum
Gözlerini düşünmek şüphesiz bir intihar biçimidir şimdi
Adın haddinden fazla çarpıyor yüreğimde
İyileşmem mümkün değil fakat umutsuz da yaşanmaz ki
Kayıt Tarihi : 10.8.2015 01:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!