Kaç mevsim geçti içimden
Her birinin içinden sen…
Düş yangını alazı vurdukça yüzüme
Buza durur
Bire bin vermiş acımın gülleri
Ebedi yaşamaya yeminli…
Kızıl şafaklar çizerken resmini göğe
Buğusu alınmış deniz gibi
Berrağımdan çektim içime aksini
Sonra bir kasırga
Bedenden canı
Candan seni alırcasına
Hayaller bile ayrılık şerhli
Estikçe deli deli
Şafağından gün doğumuma
Asa değmiş gibi
Kızılım bir yanda
Mavim bir yanda
Bırakılır muamma aralığına
Kasırga kollarında sevda
Özde mecazın
Baki gerçek doğurması
Kaç mevsim geçti içimden
Her birinin içinden sen…
Gün tutulması bitmedi
Ay küskünü gece gözlerince
Bitmedi hiç
Bitmedi senelerce…
Kaç güneş kurşunladım ellerimle
Kaç geceye oldum hibe
Zulmün vebâlinden korkmaz sevgili!
Ziyanımın müzmin müsebbibi
Görmezsin hala
Koynumda kendi cesedim gizli
Ağırlığınca yılgınlığa zimmetli
Ağır ağır azabı kıyam fetvası verir
Giydirdiğin suret-i aşk kıyamete namzet
06.07.2009
Mavi Umay Şükran AyKayıt Tarihi : 9.7.2009 21:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Buza durur
Bire bin vermiş acımın gülleri
Ebedi yaşamaya yeminli…
VE GEÇEN HER MEVSİMİN İÇİNDE HÜZNE PENCERE AÇAN SEN....
TEBRİKLERRR.....
Şiir baştan sona oldukça etkileyici bir dille yazılmış ama ben buraya aldığım dizeleri çok sevdim.
Kaç mevsim geçti içimden
Her birinin içinden sen…
Kutluyorum.
Sevgiyle.
TÜM YORUMLAR (3)