Koynumda Gül Çocuklar Şiiri - Suna Aras

Aşkı kime pay etsem orda biri ağlıyor
Yetmiş iki dile ben bölüyorum düşümü
Kadınlar güz dikiyor ömrünün sevincine
Gizliyorum yüreğime ölümü.

Deniz’ler ve darağacı bir tarihin adı bu
Bugünle çarpıyorum dünün her yalanını
Sustu insan dağıldı avuçlarım
İhanete yattı toprak gül koymadım adını
Ey gül çocukların gül kadar ömrü
Talan olmuş alanların en ön sırasında biz
Kuş kovarız gövdemizden yoksul ve yalnız.

Dağa gitmiş bir genç kızın ertelenmiş düşüyüm
Diye yuğdum ağzımdan bu acının tadını
Ve durdum çarmıhına yaşamın göz kırparak
Hayat her gerillanın taşıdığı yük bana
Diz kırıp alıyorum
Bir devrim andı gibi saklıyorum koynuma
Koynuma gül düşüyor
Kuş konuyor sevdiğimin alnına.