KOYMA MEVLA’M ASLA BENİ SEN BANA!
Kerim Mevla’m yalvarırım ben sana
Döndür beni bir muhterem insana!
Eğer beni bırakırsan sen bana
Kast ederim yemin olsun ben bana!
Musallatken nefis denen o zalim
Sona ermez üstümdeki mezalim
Malum madem her şey sana ey Alim
Bir an olsun koyma beni sen bana!
Saymak ile bitmez iken mekiri
Koyma onun insafına fakiri!
Seviyorsan zerre kadar hakiri
Koyma Rabbim asla beni sen bana!
Beni bana koyar isen sen şayet
Fasık nefis ne din tanır ne ayet!
Olup bana her konuda mukayyet
Koyma Mevla’m asla beni sen bana!
Nefs eline koyar isen bendeni
Kılar beni o sonunda bir den’i
Vekil ettim her konuda ben seni
Koyma Rabbim asla beni sen bana!
O benzerken Firavun’a, Haman’a
Hiç gelir mi insaf edip imana?
Pek şeditken ihtiyacım emana
Koyma Mevla’m kat’a beni sen ona!
Her geçen gün azar iken zalim nefs
Hükmederken bana heva ve heves
Sakın beni terk eyleyip bir nefes
Koyma lütfen Mevla’m beni sen ona!
Gönül halen meftun iken dünyaya
Ve razıyken o geçici az paya
Bırakıp da Hak yolunda sen yaya
Lütfen Mevla’m koyma beni sen ona!
Giriftarken kulun onca kem hale
Nasıl ersin matlup olan kemale?
Ve muhtaçken kemal için amal’e
Lütfen Mevla’m koyma beni sen bana!
Muhatapken nice elim olaya
Ve çıkarken ah’ı arş-ı alaya
O hasretken cennet denen sılaya
Lütfen Rabbim koyma onu sen ona!
Şikâyetler eder iken ben benden
Bizar iken kalpten histen bedenden
Acil yardım ister iken hep senden
Koyma lütfen Mevla’m beni sen bana!
Döndür artık insan gibi insana!
Cihat ŞAHİN
28.03.2020-İZMİR
Kayıt Tarihi : 28.3.2020 12:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!