Zalimlerde koyma benim ahdımı
Onların elinden dünyam karardı
Çile çekip kaybeyledim bahtımı
Dost olanlar yara deşmez sarardı
Güler yüzle kurdu bana tuzağı
Zannettim ki yakın etti uzağı
Soydu üzerimden o yün kazağı
Kışta kaldım her tarafım morardı
Uzun kirpikleri ela gözleri
Zanneylerdim bütün gerçek sözleri
Beni inandırdı güler yüzleri
Türlü çeşitlerle sofra kurardı
Süleyman der çektiğimi çekesin
İnsanlık adına sen bir lekesin
Pişman olup daim boynun bükesin
Nadim* olmak artık neye yarar ki
*Nadim: Yaptığından utanmak, pişmanlık
Süleyman ErdoğmuşKayıt Tarihi : 3.8.2009 00:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Süleyman Erdoğmuş](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/08/03/koyma-benim-ahdimi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!