Köylüyüz Bizler Şiiri - Abdulkadir Çakmak

Elleri nasırlı siması kavruk.
Gözü bol, gönlü tok köylüyüz bizler.
Güneşten sararmış saçları savruk.
Gözü bol, gönlü tok köylüyüz bizler.

Bu Anadolu'nun köyü, köylüsü.
Vardır hepsinin de farklı öyküsü.
Barışık olanı, yıllardır küsü.
Gözü bol, gönlü tok köylüyüz bizler.

Daha gün doğmadan güne başlayan.
Tezek ateşinde rızık haşlayan.
Dokuz kişiyi tek elden aşlayan.
Gözü bol, gönlü tok köylüyüz bizler.

Gecesi kısadır, gündüzü uzun.
Farkına bakmazlar çok ile azın.
Önünüze varı sererler sizin.
Gözü bol gönlü tok köylüyüz bizler.

Üstü başı kirli yüzleri güleç.
Varlığı nimettir sözleri ilaç.
Bazı zamanlar tok, bazı zaman aç.
Gözü bol, gönlü tok köylüyüz bizler.

Dere, tepe, dağın başı demeden.
Sivas'ın, Kangal'ın kışı demeden.
Evimin son rızkı, aşı demeden.
Gözü bol gönlü tok köylüyüz bizler.

Donarken bedeni kışın ayazda.
O Beden kavrulur her sıcak yazda.
Tepede, bayırda, ovada düzde.
Gözü bol, gönlü tok köylüyüz bizler.

Onaran, Maksutlu, Çakırın köyü.
Çile'yle doludur bir ömür boyu.
Tast ile verirler kuyudan suyu.
Gözü bol, gönlü tok köylüyüz bizler.

İlkbahar ayında son güz gününde.
Çilekeş bir hayat kalsa önünde
Özlenen neşe de, anlık hüzün de.
Gözü bol, gönlü tok köylüyüz bizler.

Topraktan damları kerpiç sıvalı.
Kimisi dağlıdır, kimi ovalı.
Rızıktır gayesi, ekmek davalı.
Gözü bol, gönlü tok köylüyüz bizler.

Tarla tapan, harman vakti gelince.
Harman olur gündüz ile o gece.
Allah'ın verdiği rızkı görünce.
Gözü bol, gönlü tok köylüyüz bizler.

AKÇA olur Türk'ün asıl soylusu.
Ağadır, paşadır; bozkır köylüsü.
Gönül sofrasında iyi huylusu.
Gözü bol, gönlü tok köylüyüz bizler.