Köylüyüm Şiiri - Cemil Coşkun

bir köy çocuğuyum
hayalleri yaz bitiminde açan
naçar gezdim
ekin diplerinde biten
ayrık otları gibi
tırpan yedim onüçümde
tarlalarda büyüdüm
ama hep erken öldüm
ayrılıktır kolyem
gün oldu katık yaptım
yüreğim kamyon arkalarında asılı gitti
hiçbir şehirde tutunamadan
döndü doğduğum köye
avucumdan içtim hayatı
tahtadandı bütün oyuncaklarım
tahtadan ve kendi imalatım
yerli malı inadım
oyuncaklarımdan başladı
azık çantamda anamın somunu
çoban oldum umutlarımın sürüsüne
bir gökyüzü bir de hayallerimdi
bana uzak gelen
ikisine de kuşbakışı baktım
yirmisinde ömrümün
miras kaldı Makal'dan
köy şiiri yazmak
küçümsemedim kabuğumu
köylüyüm
ama değilim köylü kafalı