Köylüyüm Köylü Şiiri - Yorumlar

köylü milletin efendisidir efendim köyü köylüyü çok seviyorum

bir zamanlar köylü milletin efendisiydi zaman değişti söylemler kirlileşti düzen değişti efendilik el değiştirdi. aslını inkar edenin geleceği düzgün olmaz. tebrikler değerli hocam çok güzel bir şiir okudum tam puan + antoloji diyor selamlıyorum sizi ve güzel şiirinizi. ++

TEZEK TÜTÜNÜNDE KESME AŞI

Dışı kapkaraydı tencerenin ve çaydanlığın.
İkisi de kaynatırdı içinde, fokur fokur suyu ve suya çalınmış aslında unu.
Ağır ağır ve zamana kulak asmayan bir tütüne tutunmuş ateşin, için için pişiren rehavetinde damak tadı tezek kokusu…
Şimdikilere “tütün” desek, tütünün tütenden geldiğini bile düşünemezler. Tüten, yanan bir nesneden çıkan dumanın yükselmesidir. Yani bugün bilinen adıyla dumandır.
Tezekten tüten de onun dumanı.
Hem tezeğin yumuşacık sıcağı karşısında olmak, hem de biraz biraz dumana tutulmak, sıcak bir çorbanın, demli bir çayın hazzına varmak için sarf edilen çabanın yanaklara düşen allığıdır.
Ya “yarma”, ya “bulgur” ya da “anıhına goko yakılmış kesme aşı” geniş bir sahanda ağız tadıyla yenilen, tütün kokulu lezzetli, köylü sofrası…

Zaman artık tütenle uğraşmak değil.
Zaman artık tırpanla, dirgenle oynaşmak değil.
Zaman artık yoksulluk, yoksunluk devri değil.

Her köyde modern aletler, otolar, led tv’ler, akıllı telefonlar, internet bağlantıları…
Biçen, toplayan, balya yapan makineler.
Dört başı mamur, korunaklı, yalıtımlı evler…
Daha bilinçli tarım, hayvancılık ve çiftçilik…

Şimdi köylü “efendinin efendisi”.
Tarlada, bağda, bahçede, çiftlikte yerine göre işçi, yerine göre işveren… Akşamları koltukta, çekyatta, yün minderde bey, paşa…

*
Şiir sizden, bakışımla yorum benden.

Sevgi ve saygı rüzgârları esenliğiniz olsun üstadım.

“GERÇEK DOSTLAR BİRLİĞİ”

Özgürüm özgür hainler dolmasa
İnsanlık yolu şeytanı bulmasa
Gönül ateşim yandı mı sönmese!
Gülü güldürür dikenli çorakta.

çok anlamlı mısralar hocam,
köylü olmak bir gururdur.
kutluyorum şiirinizi ve sizi.

GÜZEL KÖYLÜM**

Saçları örülü
Şalvarı güllü
Heybesi püsküllü
Vefakardır güzel köylüm

Çorak toprağı karan
Tandır ekmeği yoğuran
Güzel bebeleri doğuran
Cefakardır güzel köylüm

Güleç yüzleri yanık
Al topukları yarık
İçli sesleri yanık
Neşelidir güzel köylüm

Yemenisi oyalı
Altın bileziği burmalı
Nasırlı elleri kınalı
Yanakları kudretten boyalı
İşvelidir güzel köylüm

Tarlanın güneşi
Ailenin nüvesi
Köyün neşesi
Yoktur güzellikte eşi
Çalışkandır güzel köylüm İNCİ GERMENLİLER


Ben de köylü hemcinslerim için yazdım.

TEBRİKLER Sn. ÇİFTÇİ

Kaldıysa kıyıda, köşede...
Ektiğine, diktiğine hala pişman değilse... Altta öküzü, ineği, üstte kendisi yatabiliyorsa... Yumurtayı folluktan sımsıcak alıp, tereyağında ekmeğine katık edebiliyorsa... Harmanda, bağ bozumunda, ot biçmede, merada, tarlada imece hala devam ediyor, birlikte gülüp, birlikte ağlayabilenler hala varsa...
Benden de selam olsun Nazır Öğretmenim...
Kutlarım şiirinizi ve sizi...

Hem köy kızıyım her ne kadar orada büyümesem de. Hem de uzun yıllar köy okullarında öğretmenlik yaptım. Tek derslikte iki hatta üç sınıfın öğrencine birlikte ders verdik.O nedenle şiirinizi okurken yeniden yaşadım o günleri.Selam olsun mert, yiğit, temiz yürekli köylümüze ve şiirin yazarına... Kutluyorum içtenlikle++...

30 yıllık ilkokul öğretmenliğimin ilk 14 yılını Anadolu'nun bir çok köyünde çalıştım. Doğusundan batısına, kuzeyinden güneyine bir çok yörenin kültürüyle içiçe yaşadım. gelenek- görenek, adap- töre, dili- şivesiyle binbir renk güzellikler gördüm, duydum. Öğretmenlik mesleğinin bir güzel yanı da bu, derim ben. Köylüyü, köylülerle yaşayarak, değerini, önemini, katkılarını yaşayan birisi olarak şiirinizi dize dize yaşadım. çok beğendim ve etkilendim. Başarılarınızın devamını dilerim. Yüreğine, emeğine sağlık. + +

Köylüyüm Köylü

Köylüyüm Köylü

Köylüyüm tezek tütünü kokarım
Tezekle pişer, tezekle kaynarım.
Al yanağımla köyümde oynarım,
Bulgur aşımdır koca bir çanakta.

Sular ağaca, ağaçlar uzaya
Giderken bile bir Yıldızlı-Ay’a
Hakk’ın yolcusu gelmişim Dünya’ya
Tebessümümdür verimli toprakta.

Dünya acısı gamı etkilemez
Mertliğim merttir, yol terk edilemez
Köylüyüm köylü, köylüm fark edilmez
Güleç yüzümdür kerpiçten konakta.

Âlemin nuru sıcaklığımızda
Derin düşünün! Yüz aklığımızda
Köylümüz köylü her varlığımızda
Kara gözümdür düğünde toynakta.

Bazen karanfil bazen açan narım
Ömür çeşmemden sevgiyle yunarım
İğde çiçekli dört mevsimde yârim
Açan gülümdür kırmızı yanakta.

Özgürüm özgür hainler dolmasa
İnsanlık yolu şeytanı bulmasa
Gönül ateşim yandı mı sönmese!
Gülü güldürür dikenli çorakta.

Köylüyüm köylü sevgiyi bilenim
“ Köylü milletin efendisi! “ diyenim
Nazır’ım sevgi ilahi güvenim,
Köylü gözümdür Zemzemli yunakta.

Nazır Çiftçi

BURAM BURAM KÖY KOKUSU MEMLEKETİM AŞI EKMEYİ TAMPUANLA MEMLEKETE GİTTİM GELDİM SEVGİLERİMLE ÜSTADIM