Köylüyüm Deme Şiiri - Kadir Ünlü

Doldurup ambara buğdayı
Dizince küplerde
Peyniri pekmezi turşuyu
Kayıt damında köşeye direk direk yufkayı
İlk yağdığında diz boyu kar’ı
Kürüyüp terlemediysen
Ardından karıştırıp kara pekmezi
Soğurcasına ciğerin yiyince
Sancılı karnınla
Köyün Lokmanı Sıhhiye Osman’a gidip
Popona şamar yiyerek
İğne yemediysen cam şırıngadan
İyileşince,dönüşte uğrayıp gece yarısı
Köy kahvesine,gülmediysen,afili küfürlü şakalara
Dönünce sıcak köy damına
Yakmadıysan sigaranı
Üstünde çay demli kuzinenin közüyle
Vurup atmadıysan
Yazdan kalma arsız sineği sobanın deliğinden içeri
Girmediysen yatağı ısıtmış karının koynuna
Köylüyüm deme...

Girince nemli yorganın altına
Gezinirken alev gölgeleri tavanda
Yaklaşırken kümese tilki,gıdaklarken tedirgin tavuklar
Havlarken can havliyle sofra artığı yemiş köpekler
Yanı kızarmış sobanın sıcağında
Mayaladıysa o gece bizi
Babalarımız
Kesildiyse adetten analarımız,
Doğum sancısıyla dokuz ay sonra
Kolay olsun doğum diye
At arabasıyla gezdiyse analarımız
Köylüyüz arkadaşlar,hepimiz köylüyüz
Sayelerinde;İstiklal gazisi ve Şehitlerimizin
Çalışırız,güveniriz,öğünürüz
Atatürk’ün “Efendisidir Milletin”dediği
Türkiye Cumhuriyetinin köylüsüyüz...