Yaz-kış dağı bayırı işler köylü kadını,
Acı hayat yolunu çiğner köylü kadını.
Zengin evinde alem, viski kebap ızgara.
Fakir şükür hamd edip anar allah adını.
Günde dört öğün yemek, yerken zenginle yobaz.
Sürer evlat önüne, kuru ekmek aşını..
Bu yurdun efendisi, köylüdür köylü amma,
Yazmış kader tarihe, köle onun adını...
19.Temmuz.1970, Pazar
Ürgüp
Kayıt Tarihi : 19.7.2007 11:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!