senin nasırlı ellerini sevdim ben
birde güneşten yanmış yüzünü
çatlakmış dudakların bana ne
senin onurlu namusunu sevdim ben
birde mertlikten aydın yüzünü
kibar değilmiş dilin bana ne
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Merhabalar Gülden Bacı.Bu mükemmel şiirini,kalemini ve duyarlı yüreğini kutluyorum.Selam ve sevgilerimle 2.tam puanın benden.
400-NADOLU KÖYLÜSÜ
Ne düşmanlık,ne riyâ olmaz felsefesinde,
Bozulmamışsa eğer Anadolu köylüsü.
Yiyecek bir lokması olmasa heybesinde,
Aç kalsa da,eğilmez Anadolu köylüsü;
Çünkü onun ünvanı “ülkenin efendisi.”
Lokmasını paylaşır,hiç dert etmez darlığı,
Namusu,vatanıdır en değerli varlığı.
Olmaz dalaveresi,bilmez sahtekârlığı,
Aslâ kul,köle olmaz Anadolu köylüsü;
Çünkü onun kimseden yok çıkar beklentisi.
Her yaşta ve çok işte kadın,erkek çalışır,
Çelikten bedenleri her zorluğa alışır.
Kadınları sırtında odun taşır,su taşır,
Yorgunluk nedir bilmez Anadolu köylüsü;
Çünkü onun kuvveti,irâdesinin sesi.
Şimdi bir savaş çıksa,hemen cepheye koşar,
Ardına hiç bakmadan vatan derdine düşer.
Baş açık,ayak yalın “dağ,bayır” demez aşar,
Cihattan geri kalmaz Anadolu köylüsü;
Çünkü onun inancı tevhidin garantisi.
Misâfire tahsisli başköşedeki yeri,
Nâmus konu olunca,bir adım atmaz geri.
Yalana meyledilmez,her fert sözünün eri,
Çile,cefâ üstüne söylediği türküsü;
Çünkü kültürde yatar sevgi,dostluk öyküsü.
Nazım İNCE
Çukurova'nın Gülleri
Şiir Grubu
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta