KÖYLÜM
Utansın köylüye haciz götüren,
Ensesin de her gün poza pişiren,
Aç, çıplak bırakıp fakir düşüren,
İftihar eyleriz köylüm seninle,
Cahil ders çıkarmaz zebun halinden.
De gel öpme toprak kokan elinden.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Adını ben koydum: Din soslu yalanlarla kandırılıp, aldatılmayacak tek bir cahil insan yoktur. Teşekkür ederim Mustafa Bey.
"Milletin Efendisi"
İdi,
Maalesef köyünden, yerinden,
Tarlasından,
Merasından koparıldı,
Sürüldü şehre!
"Ne iş olsa yaparım"
Düzenine!
Adını ne koyalım,
"Geleceğin" sorusu!
Tebrikler Fahri Bey..
Adını ben koydum: Din soslu yalanlarla kandırılıp, aldatılmayacak tek bir cahil insan yoktur. Teşekkür ederim Mustafa Bey.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta