Köylüm!
Elindeki azını paylaşır,
Yiyeceğin hasını paylaşır,
Derdini ve yasını paylaşır,
Hep veren eldir, bu, benim köylüm!
İkramsız, aşsız buyurmaz asla,
Konuksuz kendin, doyurmaz asla,
Sevecen, insan kayırmaz asla.
Cömertlik timsali benim köylüm!
Tarlaya gider, yorulmak bilmez,
İnsanlara hiç, darılmak bilmez,
Hatayı görmez, kırılmak bilmez.
Gönül sultanıdır benim köylüm!
Yıldırmaz; yağmur, fırtına, bora…
El uzatır yurda, bırakmaz dara,
Huzur için kendin atar nara.
Kahraman, gözü pek benim köylüm!
Kazım Öztürk (ÖZTÜRKÇE) 02 Haziran 2018
Kayıt Tarihi : 4.6.2018 07:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!