Köylüm Şiiri - Ertuğrul Bülent Danacı

Belli yoksulluk yorgunu,
Öyle nasırlı ki elleri.

Alın yazısı mektup gibi,
Ne de çokmuş ki derdi.

Dünyayı taşımış sanki,
Nasılda bükülmüş beli.

Kimsin, neredensin desem,
Bilmem ki söyler mi?

Yılgın ve donuk bakışı,
Sandım ki lal olmuş dili.

Acaba atıyor mu kalbi?
Var mı ki ciğerinde nefesi?

Asırlık çınar gibi eğik başı,
Aslında daha elliymiş yaşı

Çaresizlik, olmuş kaderi.
Belli ki öbür tarafta ikbali.

Gördüğüm asrın sefaleti,
Zulüm esir almış adaleti…