Köylüm Şiiri - Ahmet Alptekin

Bir tarhana çorbasına şükreder,
Allah devlete zeval vermesin der,
Fedakârlığı hep kendisi eder,
Devlete bağlı olur benim köylüm.

Ona gelene kadar nimet kalmaz,
Külfetten kaçsa yine kurtulamaz,
Hakkını dahi doğru dürüst alamaz,
Nedense garip olur benim köylüm.

Ver derler elindekini hep verir,
Gel derler, kalkıp koşa koşa gelir,
Asildir, kadir kıymet nedir bilir,
Konuşmaz sessiz olur benim köylüm.

Kendisi garip, garipleri korur,
Derki: İnancımız böyle buyurur,
Ekmeğini böler, açı doyurur,
Gözü tok, cömert olur benim köylüm.

Büyük bir aşkla sever vatanın,
Bu uğurda korkmaz verir canını,
Gerekirse o mübarek kanını,
Döker, imanlı olur benim köylüm.

Gelin beyler köylümü hor görmeyin,
Efendiniz o, sakın zulmetmeyin,
Bunlar birşeyden anlamaz demeyin,
Kızarsa kötü olur benim köylüm.

Ahmet ALPTEKİN