Elleri nasırlı kaşları çatık
çorbasına kaşık sallayan köylüm
arpa ekmeğine bulamaz katık
seneye ümit bağlayan köylüm
Bahtı karalığın ezelden bilen
daima ağlayan çok seyrek gülen
düşmanla vuruşup yiğitçe ölen
şehit ünvanını sağlayan köylüm
daima dert ile gam ile gezen
kendi talihine kendini üzen
içten fanilasız kilotsuz gezen
kış gelince soğuktan büzülen köylüm
İçimi sızlatır saf saf gülüşü
insanlık uğruna canını verişi
cephede çarpışıp yiyitçe ölüşü
yiğitlik destanı yaratan köylüm
Ütülü elbise nedir bilemez
senede bir kere olsun gülmez
yıllık mahsule benim diyemez
ağadan elaman ağlayan köylüm
Çalışır tarlada gelini kızı
deliktir pantolu gözükür dizi
kederle geçirir kışı ve yazı
emeğe acıyıp ağlayan köylüm
bir yanda tarlası bostan çayır
yaptığı işlerden görmez hayır
dertli gezer ayakta uyur
faizle geçimin sağlayan köylüm
her sabah erkenden işine gider
yüzüm gülsün diye bol emek eder
ağasın elinden olmuş derbeder
talihine küsüp ağlayan köylüm
çok az para alıp çıkar aradan
ne yapsa kurtulmaz derten beladan
kahır için dünyaya gelmiş anadan
ah edip derdine ağlayan köylüm
Dilerim tanrıdan yüzünüz gülsün
serptiğin tohumlar bire bin versin
kemal Gülal divane köleniz olsun
şehit hem ğazi kahraman köylüm
Kayıt Tarihi : 15.1.2010 15:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
şiirler noter tastiklidir.izinsiz kullanılamaz. 16.04.1972 de o zamanın şartları içinde yazılmış.
KÖYLÜYÜZ TARLAYA EMEĞİ VERDİK
Köylüyüz tarlaya emeği verdik
Ter ile suladık mahsulü gördük
Yükledik merkebe pazara sürdük
Değerini verip alırlar diye
Yetiştirdik tefeciler kaptılar
Bir gün için elimizi öptüler
Fakiri zengine köle ettiler
Bunlar kanaatkar olurlar diye
Sükut altın diye sustu dilimiz
Ne emek değerli,nede malımız
Hep sutsuda konuşmadı dilimiz
Yıllar oldu, bir yol bulurlar diye
Kederi unuttuk acıya koştuk
Pederi kaybettik,bacıya koştuk
Kan ter içinde tarlaya koştuk
Bir gün halimizi bilirler diye
Sayın GÜLAL,özelde kendi köyünü,genelde ise yazgıları ,uğraşları,yaşam biçemleri birbiriyle az çok örtüşen köy insanını yakın planda görüntülüyor.
Ben de bir köy çocuğuyum.
Şiirde yaşadığım topraklara benzer yürekler ve yaşamlar gördüm.
Her biri Anadolu idi.
Şirin final dörtlüğüne getirilen dilekler sözde kalmasın isterim.
Kutluyorum.
TÜM YORUMLAR (7)