Köylüm Şiiri - Şair Şükrani

Uzaklarda kalan sahipsiz köylüm
Bir sahip çıkacak el bekliyorsun
Talihine küsmüş emmimle-dayım
Dilinden anlayan dil bekliyorsun.

Dilin bir başkadır çözülmüyor ki
Sırrın sana ayan sezilmiyor ki
Kesekli toprağın ezilmiyor ki
Keseği ezmeye bel bekliyorsun.

Yoktur bir gayretin yoktur bir çaban
O da böyle idi rahmetli baban
Halen tığ savurun elinde yaban
Şiddetli esecek yel bekliyorsun

Uyan artık köylüm uykudan uyan
Uyudukça seni yoktur bir duyan
Yersin kuru ekmek bir başta soğan
Şimdi Şükrani’den bal bekliyorsun.

(ŞÜKRANİ