Köylüler Şiiri - Ali Yiğit

Dağlar ışıldarken yorgun geceden,
Tarla yollarına düşer köylüler,
Birlikte telaşla çıkar evinden,
Önünde hayvanı sürer köylüler.

Çalışır yorulur her gün bedeni,
Sarardıkça solar güneşten teni,
Küskündür kadere tükenmez kini,
Bu yüzden haline kızar köylüler.

Bazen hayalinde düş kurup yatar,
Uyurken gözleri ter ile batar,
Yoksul yıllarına türküler yakar,
Küllenmiş maziyi anar köylüler.

Zamana direnir ahşap evleri,
Bağında bahçede açar gülleri,
Gün olur arada güler yüzleri,
Hayata umutla bakar köylüler.

Kış gelince mor dağları beyazlar,
Duman çöker yamaçları ayazlar,
Yine de düş olur baharlı yazlar,
Hasreti sevince katar köylüler.
2013