Köylüler Şiiri - Tunay Bozyiğit Seyduna

köylüler

öfkesi boynu bükük hödükler
satın alınmaya nöbet kişilikler
bir karış toprağa karşılık kaba
tehlikeli aç gözlü köylü
kökünde uşaklık saklı
sofra artığı yetinimli tip, bayağılık
ölüme susamış yorgun gölgeler
insanlıktan çıkarılmış karartılar
tırnaklarının bilincinde olmayan aç yırtıcılar.
toprağı pençeleyerek aptalca yatışanlar.
ürkütücü umutsuzlar,
hep eğik,
leş kuşlarınca toprağı kollayanlar.
cansız bir cisme yatkın halleriyle,
toprağa düşmeye susamış duran,
iki büklüm olmuş acının gövdeleri
kabaca yontulmuş yüzleri..
karısını ulu orta öldüresiye döven
ağzının pisliği diline diş diş
sapsarı dökülen.
zulme tırpanı gibi eğilen
biçilmiş başaklar gibi sapır sapır dökülen
kurtarıcı bilinci hain hain ele veren.
cahilliğinden kahramanca övünen.
gönünüze saman, ot tıkayarak sistem.
değiştirecektir sizleri de vakti geldiğinde.
ücretli köle olacaksınız bu gidişle..