Köylü Mehmet Emmi Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Rezil olan şakilerden derman olmaz
Zalimlere minnet etmek doğru değil
Üyan köylü, üyan yoksul Mehmet Emmi
Fukaralık kader değil, yazgı değil

Gül sarardı, kara toprak yas bağlamış
Her yer çorak, her yer susuz, her yer bağsız
Mehmet Emmi karakara düşünsende
Koyun otsuz, inek yemsiz, arı balsız

Ne olacak senin halin, Mehmet Emmi?
Yoksul köylü Mehmet Emmi gözünü aç
Çep delil çepken delik, sofran tamtıkır
Her sene her gün çoluk çocuğun hep aç

Ne Fırat kaldı ne Dicle nede Asi
Mehmet Emmi, yoksul Emmi, köylü Emmi
Ne himmet var ne hikmet var, ne bereket
Toprakları kurutular Mehmet Emmi

Tarla sussuz, çayır sussuz, nehir kurak
Lokman yavan, kunurdan yırtık Mehmet Emmi
Senelerdir hiç gülmeyen hep ağlayan
Şu yoksulluk hakkın değil Mehmet Emmi

Şu toprağı eken sensin, biçen sensin
Yırt karanlığı, koş aydınlığa köylü Emmi
Her dereye her nehirine sahip çık
Kara toprak su istiyor Mehmet Emmi

Susuz toprak bir ölüden daha ölü
Kuru toprak su istiyor Mehmet Emmi
Haramiler kuşatmışlar dörtbir yandan
Çiçekleri eziyorlar Mehmet Emmi

Sultanlara, hırsızlara özenmeyen
Köylü Emmi çok onurlu Mehmet Emmi
Özünden ödün vermeyen, umut besleyen
Kalk hakkını ara, köylü Mehmet Emmi

Mehmet Çobanoğlu
04.09.2021
İstanbul