Köylü Kızları Şiiri - Zennehar Yılmaz

Zamane uşakları gördüğü kıza asılır şık oldum sanıp hep yolunu şaşırır Aklı kesmez uşağın söyler aynı yalanı Sevdiğin kızlar sürü, yemez bu numaranı Uyandı köylü kızı Yemez bu numarayı Çantasında hep taşır Bıçakla bazukayı Erkeklerin lafıdır uy ne kadar güzelsin Yoktur eşin benzerin görmedim böylesini Kızlar artık yemeyi yeni numara bulun Bayat hep numaralar taze laflara konun Uyumaz köylü kızı Cahillik eskidendi Cebinden çıkaracak Şimdi vurur zokayı Kızları saf sanmayın uşaklar yanarsınız Peşine takar seni ateşlere yanarsınız Görmez olur gözlerin, kapılırsın peşine Aklını alır uşak ters bakarsın yüzüne Benim adım Laz kızı Hazırda tüfeğim var Peşime düşme uşak Benden çekeceğin var Kendi akıllı sanır uşak hemcinslerini Daha bilmez asılır her güzel bildiğine Tanıştırır aşkını hemen de kankasıy, la Sonra alır aklını kaçar kız başkasıyla Saftır ha bu erkekler Tanımazlar kızları Hep gözleri açık tur Uyumaz Laz kızları