Köylü Kızları Şiiri - Tahsin Koç

Yaylığı başında, öyle dolaşır
Bir çiçektir, köylü kızları
Arı namusuyla, sanki abide
Bir çiçektir, köylü kızları

Yaylaya çıkarken, türküdür o
Tarlaya giderken, ırgattır o
Düğüne giderken, hanımdır o
Bir çiçektir, köylü kızları

Yemlik toplarken, çiçeği başında
Oyası yapılmış, göksü nakışında
Bir tavşan korkaklığı var, bakışında
Bir çiçektir, köylü kızları

Tırmık’a, giderken mani söyler
Yol boyunca, hep gönül eyler
Onları dinler; ağalar, beyler
Bir çiçektir, köylü kızları

Bazen at biner, bazen araba koşar
O serinden aldığı, enerjiyle coşar
O hedefe ulaşmak için, yaşar
Bir çiçektir, köylü kızları

Halay’a girer, tutar yallı’sı
Dizilir sıraya, ince belli’si
Düğünde, türkü söyler dilli’si
Bir çiçektir, köylü kızları

Omzunda kovası, eve su taşır
Gençlerle ancak, çeşmede tanışır
Ya düğünde, ya da tarlada görüşür
Bir çiçektir, köylü kızları

Tahsin, bir köylü kızına vuruldum
Arkasından koşmaktan, yoruldum
En sonunda, özlenen muradıma erdim
Bir çiçeği tattım, köylü kızları

Ankara- 25.08.2011