Köylü Kızı Şiiri - Ali Arıcak

Ak güller kırmızı güller
Bak işte ötüşür sevdalı bülbüller
Dinle haykırışımı,
Duy sesimi,
Sen, ben ve kırmızı güller
Çekme sinene duygularını köylü kızı
Al, kaçır,götür benden bütün varımı
Haykır, bağır,çağır
Vur yüzüme mertçe, yüreklice
Varsa şerefsizliğimi, hissettir,
Siper al, titre, açsın al yanakların,
Güversin artık sevda tomurcukların.
Selama dur asil sevgimle
Biçtirme kefenimi kendi elimle,
Sen bedenim oldun,yüreğim oldun,
Ciğerim,böbreğim,dalağım oldun,
Bense zemheri gülleri gibi bak solar oldum.
Açan çiçek su ister,
Doğan bebek sevgi
Bense seni köylü kızı.
Aldırma artık köylü kızı
Hatalara ve geçen günlere
Gün ölüm değil, yas değil,
Haykırışım sanadır köylü kızı
Bakınma aval aval çehrene
İtme beni ellerinin tersiyle
Sevgi ol, gel artık riyakar gülüşünle
Haykırışım, bağırışım,çağırışım
Sanma ki acizliğimdendir,
Lakin sevdamın hasretliğindendir,
Gülüşüm ise içimdeki ezikliğimdendir.
Titre artık kendine gel
Boz toprakların kardeleni
İsyan karası gecelerde ölümümü beklersin
II.
Yoksa kendine yaban elli yar mı ararsın?
Bir isyan olur belki, habersizce,sevgisizce ölüşüm,
Sanma ki mesutluğumdandır aciz gülüşüm.
Çökertme sana olan varlığımı,
Kızgınlığını bedenimde çıkart
Vur, öldür,kır dök her şeyi
Kafamda parçala meyleri şişeyi
Aşk harabesi değilim köylü kızı
Türab olmadım, bertaraf değilim
Sevdalarda ara gayrı baharı yazı.
Anla artık çökmüşlüğümü
Eğil tut ellerimden
Bir insan olarak kaldır beni
Ölümümü iste benden
Lakin sensizliği isteme
Dayanmaz sensizliğe bu yürek
Sensiz; yaşamak, yürümek, gülmek
Uysal koyun gibi olmak neme gerek.
Sen kendin ol artık köylü kızı
Bırakma beni viran olmuş ellerde
Sensizliği yaşayamam
Dayanmaz çile dolu yüreğim
Bilmem ben asimiyim neyim?
Sensiz bilemem hayatı,yaşayamam
Bunu öğretmediler bana
Yazdırmadılar kareli defterime,
Böyle bir kavramı öğretmenlerim.
Haydi köylü kızı
Sarmaşık dolasınlar bedenimize
Süslesinler kırmızı güllerle çehremizi
Örtsünler firdevs kokulu yüzünü
Ağappağ gelinliğinle.
Hakir ve acımasız olma artık
O dimdik bedenim gayrı dökük,
Bırakma beni boynu bükük.
Alışamıyorum sensizliği yaşamaya
III.
Dayanmıyor yüreğim hasretliğine,
Ekmek, aş,su kadar muhtacım sevgine
Ve sana sesleniyorum köylü kızı
Beni benimle yok etme
Yok etsen bile
İsyan karası gecelerde çekip gitme.
Bir tiyatro değil beklentilerim
Oyun perdesi sanma
Dökülür nafile gözyaşlarım.
Uzat ellerini köylü kızı
Elin elime
Tenin tenime deysin artık
Vurma beni benim pusatımla
Ölür giderim kara yazımla.
Mavzer gibi dikme kaderi önüme
Asma suratını, çatma hilal kaşlarını
Vardır elbet bugünün yarını.
Anla artık köylü kızı
Kıraç topraklarda açan çiçeğim
Hiç yokluk çekmedin mi çocukluğunda,
Düşe kalka büyümedin mi,
Batmadın mı çamurlu köy yollarında,
Bir düşüp bir kalkmadın mı,
Ağlamadın mı anne anne diye
Ah köylü kızı ah!
Sen olmak vardı meçhul dünyada
Yaralı kuş uçar mı gayrı yuvadan
Bilirmisin hilal kaşlım
Duvar dibindeki sefilleri
Anlarmısın anlatsam
Sana olan sonsuz sevgileri.
Yetmez mi yalvarış ve yakarışım köylü kızı
Al yazmanı alda gel
Irak yollara düşte gel
Yar mı olur ki bana
Senden gayrı el.
IV.
Ben sensizliğin divanesiyim
Gönül bahçenin avaresiyim
Hilal kaşlarını çatma öyle
Nedir bu çile
Acımasızca oynanan hile
Varsa hakikati
Kırmız güllere söyle.
Bak bizim olacak ak güller kırmızı güller
Uçuşuyor sevda denen Ali bülbüller
Umutlar bekler mi ki yarını
Al senin olsun neyim varsa varımı
Buz tuttu bedenim dirilmez
Bu haykırışa sessizlik verilmez
Gelir derlerya ahir zaman
Toprak olur bedenimiz
Elbet dönerya devran.
Yaşamayı çok istedim, gülmeyi de
Ve seninle gülerek ölmeyi de
Sevmeyi çok istedim,sevilmeyi de
Ve seninle seve seve ölmeyi de
Solmayan güllerimizi uzatıyorum
İster sarmaşığa sarıl ister ak güllere
Düşürme beni dilden dillere
Kanlı güller benim olsun,
Benim elimde kanlı diken yaraları
Senin ellerinde ak güller
Kaçma öyle köşe bucak
Bir gün senin de ciğerin yanacak
Nemli gözlerinle sevgine ihtiyacım var
Gönlüne gönül ekle, kendin ol artık
Yakarışım sanadır,
Karartma aydınlık olan geleceğini
Açık ol bahtiyar olsun yüreğin
Kendine göre, yüreklere göre çal sazı
At içindeki isyankar ve hüsranlık nazı
Yüreğini gitmesi gereken yere götür.
V.
Ah ulan kıraç toprakların kırmızı gülü
Unutmaz bu yürek çile dolu günü.
Ya şimdi köylü kızı;
İsyan karası gecelerimde seni hayal ederim,
Hasretinle yanarım,ölürüm,eririm
Ve kendimi belki de ölüm döşeğinde bulurum
Biterim, kaybolurum belki damla damla
Titre de kendine gel hasret çiçeğim
Yanıp kül olan sevdamı anla.
Döküp atma, kırma hemen şişeleri
Hayat çok acımasız oldu
Ve sende, insanlarda köylü kızı
Haydi bak şöyle uzan sokaklara
Talim mi var kara ile aklara
Nerde ara tara,bu kadar sevgi
Varmı acep yare bu kadar ilgi.
Çektiğim yetmez mi
Çektirdiğin azmı daha ömür törpüsü
Irak çöllerdeki suyum
İsyan karası gecelerdeki uykum
Biliyormusun kendimde değilim
Sana olan hasretliğin delisiyim
Ben kendimi tanıyamaz oldum
Yediğim lokma hançer gibi saplanır
Elbet bir gün seven bedenim paslanır.
İçtiğim su yudum yudum gitmez
Gitse de susuzluğum bitmez
Bıkar oldum rezil olan dünyadan
Beni benle vurur gidersin
Düşünüyorum,yaşıyorum,varmıyım bilmem
Kendimi avutuyorum çocuk gibi
Gül deseler tebessümle gülemem.
Güllerimiz kararır sarmaşıklarda
Dökülür birer birer yaprakları
Onlar bile hayretle bakar
İnadına isyanlara
VI.
Bugün dünyalıyız kalır mı sevdalar yarınlara.
Evet köylü kızı
Bitmedi sana olan haykırışım
Ağlarken güldümü gül yüzün
Göz yaşların ısıttımı titreyen bedenini
Yağan yağmur yaktımı yüreğini
Ben ölürüm köylü kızı bu dertle
Sen bahtiyar ol gönlüne gönül ekle
Senin olsun kırmızı ve ak güller
Öter gayrı yaslı yaslı bülbüller.
Yeter artık dizlerimde derman
Sözlerimde ferman kalmadı
Yaşamayı unuttum doyasıya gülmeyi de
Bilemem bundan böyle insan sevmeyi de
Gücüm yok ki dağları deleyim,
Kerem ile aslıyı örnek alayım
Tökezler oldum gayrı bastığım yollarda
Yaşar mıyım bilmem fani dünyada
Ölüm çağırır gayrı ecele sürükler.
Sen anlamadın beni köylü kızı
Sen, senin,
Sen olduğunun bile farkına varamadın,
Şimdi yaslı mısralarımla elveda,
Elveda boz topraklarda açan kardelenim,
Hoşçakal güller bahçesinin kurumuş MENEKŞESİ.
Bahtın olduğun gibi olsun KÖYLÜ KIZI.