Köylü Kızı Şiiri - Yusuf Onuk 2

Sabah erken kalkıyor başlıyor ev işine
Herkes hayran oluyor, kız senin gidişine
Davarı çıkarıp damdan,düşüyordu peşine
Senin yerin bambaşka canımsın köylü kızı

Hazırlar kahvaltıyı ev ahali toplanır
Evde baba dinlenir yeni iş hesaplanır
Başında allı yazman seni görenler tanır
Senin yerin bambaşka canımsın köylü kızı

Öğlen olur yemeği sen hazırlar yaparsın
Hazırlarsın sofrayı tava tencere kaparsın
Büyüklere saygından bir kenarına saparsın
Senin yerin bambaşka canımsın köylü kızı

Akşam olur değişmez evde iş seni bekler
Sobaya otun atar,fırında pişer kekler
Toplanır ev ahali paylaşılır yemekler
Senin yerin bambaşka canımsın köylü kızı

Yıkar elde durular çamaşır bulaşığı
Yaptığına baksana sanki hizmet aşığı
Babadan önce almaz sofradaki kaşığı
Senin yerin bambaşka canımsın köylü kızı

Ne dudağında ruj var ne tırnağında boya
Yüzüne bakmak ister her seven doya doya
Eline tığın almış dokur gelinlik oya
Senin yerin bambaşka canımsın köylü kızı

Yanağında alı var sürmeler gözlerinde
Art niyet bulamazsın o güzel sözlerinde
Hepsi bir başka olur samimi özlerinde
Senin yerin bambaşka canımsın köylü kızı

Düğün dernek olunca güzelce giyinirler
Üç beş arkadaş olup birlikte görünürler
Adettendir gelenek çarşafa bürünürler
Senin yerin bambaşka canımsın köylü kızı

Yusuf’um sevdiğimde bir zaman köylümüzdü
Evlenip yuva kurmak elbette sözümüzdü
Sevginin işareti sadece gözümüzdü
Senin yerin bambaşka canımsın köylü kızı

Yusuf ONUK 05.01.2013 saat: 02.45