Köylü Kalamadık, Şehirli Olamadık.

KÖYLÜ KALAMADIK, ŞEHİRLİ OLAMADIK

Akıl erdiremedim bir türlü nedense
Köylü kalamadık, şehirli olamadık.
Şehirdeyim de sızlar yüreğim köy dense
Köylü kalamadık, şehirli olamadık.

Önce yer sofrasını kaldırdık mutfaktan
Bakır kapları eskiciye verdik çoktan
Çor çocuk, kız kızan anlamaz olduk yoktan
Köylü kalamadık, şehirli olamadık.

Birkaç kanal yetmedi, çanak anten kurduk
Bu dizi, şu dizi diye boş boş oturduk
Değişmedik… Hep yerimizde sayıp durduk
Köylü kalamadık, şehirli olamadık.

Sorar olduk “yapacak ne iş var şirkette”
Arar olduk yufka ekmeğini markette
Mallar vitrinde fiyatlarsa etikette
Köylü kalamadık, şehirli olamadık.

Kırlarda binerken doludizgin atlara
Çıktık gecekondulardan yüksek katlara
Karıştı pişmanlıklarımız, hey hatlara
Köylü kalamadık, şehirli olamadık.

Aşımız bir öğün işimizse gündelik
Biz okumadık, çocuklar okusun dedik
Hazırdaki tükendi cepte yok metelik
Köylü kalamadık, şehirli olamadık.

Halil, Kalkınma köyden olacaktı özde
“Köylü, şehirlinin efendisi”ydi sözde
Ağlarken halimize yaş kalmadı gözde
Köylü kalamadık, şehirli olamadık.

09/07/2012 19:35