Köylü Kadını Yıldız Ana

Çıkmadı beyinin daim sözünden
İdris babayı da sevdi özünden
Genç yaşta ayırdı felek eşinden
Köylü kadınıydı yıldız anamız

Evinin geçimi kaldı başına.
Çalıştı bakmadı kendi yaşına.
Bir ömür de geçti böyle boşuna
Köylü kadınıydı yıldız anamız

Ekip biçip aldı topraktan hep haz.
Uğraştı didindi etmedi hiç naz.
Cemde kıldı kadın, adına namaz.
Köylü kadınıydı yıldız anamız

Kurbanlar köleler oldu kul oldu.
Varı yoğu evlat için yoruldu.
Bütün çocuklara yuva da kurdu.
Köylü kadınıydı yıldız anamız

Kimseye intizar lafı etmedi.
Dua dilek diler başka şey demedi.
Açları doyurdu kendi yemedi
Köylü kadınıydı yıldız anamız

Eş sevgisi durdu söküp atmadı.
Kaşını kaldırıp kötü bakmadı.
Leke getirecek bir şey yapmadı.
Köylü kadınıydı yıldız anamız

Meşeli köyünde severler onu.
Yıldız ananın halk bilir huyunu
İyilik doldurdu, haktan suyunu.
Köylü kadınıydı yıldız anamız