Salınarak gelir bakraçlar elde,
Bal akardı sanki o tatlı dilde,
Yoktu onda kusur, diken var gülde,
Toz toprak içinde köylü güzelim.
Belden aşağıya iner saçları,
Köyde olmaları bütün suçları,
Papatyadan takar idi taçları,
Çiçekler içinde köylü güzelim.
Sevdiğine canın verir özünden,
Doğuştan sürmeli, gitmez gözünden,
Ölüm olsa bile dönmez sözünden,
Doğruluk timsali köylü güzelim.
Köylü kızı utanarak bakıyor,
Görenlerin yüreğini yakıyor,
Düğünlerde bülbül gibi şakıyor,
Mutluluk ilacı köylü güzelim.
Seni sevdim ama benim olmadın,
Acıyorum sana dengin bulmadın,
Ali'y le birlikte murat almadın,
Sen de öldün ben de köylü güzelim.
03 Ekim 2008
Ali Yıldırım HançılıKayıt Tarihi : 20.10.2008 22:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Yıldırım Hançılı](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/10/20/koylu-guzeli-28.jpg)
Tebrikler. Bol ilhamlı günler.
Severler insanı damga vurmadan
Kafasında çıkar bile kurmadan
Varır gönüllere köylü güzelim...'
Çok yaşa yiğit OZAN bin yaşa... Kalemine sağlık.
10 puan!
Yusuf İPEKLİ
TÜM YORUMLAR (6)