Ey Sâlik!
Her Allah diyeni kendimiz bildik,
Köylü çocuğuyuz aklımız ermez!
Kazık yiye yiye saflığı sildik,
Köylü çocuğuyuz aklımız ermez..
Çevirmeyiz öyle hiç filim milim,
Dar ağacında da der doğru dilim;
Siyâset Şeytân'i ne meret ilim!
Köylü çocuğuyuz aklımız ermez..
Yörüğüz, devlete bağlı özümüz,
Yalakalık etmez bizim sözümüz,
Yükseklerde değil aslâ gözümüz,
Köylü çocuğuyuz aklımız ermez..
Tek zaâfım vatan, bayrakla dindir;
Aslını bilmeden bu nasıl kindir?
Aynaya bakıp da gör kim hâindir,
Köylü çocuğuyuz aklımız ermez..
Tarsûsî'ye bunca kahrınız niye?
Erkekçe doğruyu söyledi diye?
Nedir münâfıklık denen takiye?
Köylü çocuğuyuz aklımız ermez..
"Adem KAÇAR - 10/09/2018"
Adem KaçarKayıt Tarihi : 11.9.2018 19:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İslâm insanlara Allah'ın dışındaki bütün etkilerden uzak, 'Elestibirabbikum' sorusuna muhatap olduğu Elest Meclisindeki gibi tam ve bağımsız bir bilinç oluşturmak için gelmişken müslümânlar aklını alkolden daha beter örten faktörlere esir ettiler..

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!