Köylü Çocuğu Şiiri - Bayar Özgündüz

Küçücük yaşında ekin ekerdi,
Çayırda çalışıp tırmık çekerdi,
Gabarlı elleri on üçte gördü,
Vatana hizmetkâr köylü çocuğu.

Düğmesi kırılmış yırtık gömleği,
Öğrendi o yaşta duvar örmeyi.
Koyardı çantaya yavan ekmeği,
Doğuştan fedakâr köylü çocuğu.

Çalışır ilkbahar yaz ile güzü,
Bütün gün çapadan yırtılır dizi,
Dağlarda güdüyor inek öküzü,
Doğuştan cefakâr köylü çocuğu.

Okula gitmezdi çepte harçlıkla,
Bulmazdı pirzola yediği bakla,
Bütün gün gezerdi yırtık pabuçla,
Acıya aşikâr köylü çocuğu.

Bayar yad eyledi eski günleri,
Toprak da taşında alnımın teri
İstesem vermezler eski günleri
Emeği yadigâr köylü çocuğu..