KÖYLÜ..
Köyde, fakir bir Aile oturur. Geçimini süt satarak sağlayan bu fakir adam, pazara giderken, önüne bir yılan çıkar. Adam irkilir; " Allahım, ne bu" der? Bir tas süt götürür yılanın kapısına bırakır. Yılan, sütü severek içer. Adam, süt tasını alır, bir de ne görsün ; süt tasının içinde bir altın! Yılanın iyi niyetliliğini anlar, bu duruma devam eder.
Ancak; açgözlü oğlunun gözünün zenginlikte olduğunu farkeder ve o'na "Az'a kanaat, çoğa bereket" der. Ama döndüğünde ne görsün, oğlu yerde yatmakta.
"Ne yaptın, oğul" der.
O an, yılan sese gelir, konuşur; "Canımı yaktı, aç gözlülüğünün yüzünden, canından oldu! " der.
Nasılsa öyle yaşanacaktı
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı
Devamını Oku
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta