Köylerimiz Şiiri - İbrahim Kandamar

Yıllar yıllı çektirdin hasretini bedenime
Hani bacası tezek dumanıyla tüten
Sobalı evlerin vardı işte onun sıcaklığı
Yoktur dünya üzerinde.

Kuşların eşeklerin tavukların kedilerin vardı
Şimdi arıyorlar o günleri oysa ne güzelde
Örterdi tabiattın gerçek sesleri bıkmadan
Usanmadan

Yaşlı teyzelerin vardı yaşlı dedelerin
Nasılda yaşına bakmadan gençlere taş çıkarırlardı
Şimdi ise nerde o günler der gibi
Kendilerine sok meydanlarını seçip
Çaresizce ölümü beklemekteler

Her dönemde olduğu gibi küçük
Çocukların vardı üzerinde giyecek
Elbisesi olmayan ayağında yırtık ayakkabıları
Bulunan cennet kokusunu taşıyan
Tatlı yaramazların vardı.

Analar vardı nasılda taşırlardı odunları
Nasılda yaparlardı.. Bazlamaları börekleri
Kokardı buram, buram işte köylerimiz
Gelinlikli kızların vardı nasılda sevinirlerdi
Doğup büyüdüğü yerde gelin olduğuna

Gençler vardı gençlerin vardı nasılda.
Caminin yolunu tutarlardı. Nasıl da ibadet ateşiyle
Tutuşurlardı büyüklerini örnek alarak.
Çeşmelerin vardı nasılda berrak berrak
Akardı tıpkı dertlere çare oluyormuşçasına

Sokakların vardı dar ve geçilmez
Sevdan vardı hiç bitmemiş içimizde
Hala küllenmemek te seni hep sevdik seveceğiz
Bugünde...Yarında.

Lütfen köylerimize sahip çıkalım saygılar

08.08.2006