Köyler Kar Altında Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Uzaktan aç ve yırtıcı kurt, çakal, sırtlan uluması geliyor
Kağızman'a giden yollara
Sanki kördüğüm atılmış
Köprüler
Geçitler
Patikalar kapalı
Köyler kar altında
Her yer bembeyaz
Hava buz gibi
Evlerde
Şen kahkahalarla yok
Pare, pare dağlar dumanlı
Fırtınaya, rüzgâra yakalanan
Acıyla, soğukla boğuşan
Gücük
Zemheri'den farksız
Fukaralık
Gözyaşlarıyla sırılsıklam
Çocukluğumun elinden tutan
Karakış
Ey akıp giden zaman
Soğuk rüzgârdan
Çeviremiyoum yüzümü
Artık dudaklarımdan dökülmüyor, çocuksu ıslıkkar
Dünya'nın en soğuk yerinde, baharın gelmesine katın beni

Yoktur sırtımda ceketim, kazağım, yoktur ayağımda çarığım
Dilim suskun umutlarım, canevim yıkık
Bu gecenin karanlığından
Çığlık çığlığa yükselen
Ses
Aras'ın
Adına şiirler yazılan
Hüzün edasından çağlayan
Akışı cana can veren
Serhat'ın incisi
Aras
Sanki kara habar almış gib ağlıyor
Toprakkale
Kümbet bağlarında
Çile
Dert
Kürdün hüznü gibi
Birer ikişer büyümüş
Kış mevsimi ölümcül
Artık
Anne ninnileri bile
Bebekleri susturmyor
Çallı Köyün
Taşlıklarında keklikler ötmüyor
Dağ keçileri sekmiyor
Şaban'ın altındaki
Bulaktan
Soğuktan donan su akmıyor
Gün güne, güneşsiz uyanmış
Yıkılmış bacalar tütmüyor
Ocaklar sönük, yürekler parça-parça
Çoktan tezek bitmiş, kalaklarda kemre kalmamış

Kar yağdı, sis kalkmıyor. Derdi derdimden yüce Aladağ'da
Göklere dayandı kar, köylerde her yer kar
Delice sevdiği
Tahtadan bebebeğini, düşürüp
Kıran
Saçları dağılmış, savrulmuş
Basma fistanlı
Gerdanlığı kespikten örülü
Oyuncağına üzülen
Kız
Ağlamaklı
Ahırda hayvanlar üşümüş
At kişniyor
İnek möölüyor
Her evde
Derin bir acı var
Acılar gökyüzü kadar sonsuz
Oy amansız üryan yoksulluk
Yeter
Bu kadar dellenme
Çoluk-çocuk feryad figan içinde
Herkes aç
Her kahvaltı zamanı
Lor yok, soğan yok
Sofralar tamtakır
Hayat durmuş, ne ümit kalmış ne hasret
Yaşam çok çetrefilli, çok acımasız
Uyan Mehmet uyan
Virane oldu sizin eller
Kazma, kürek, bel
Kara gömüldü
Derman tükendi, umudum bitti
Başında kar-boran eksik olmayan
Çilehane'de, Böcüklü'de, Gümüştepe'de
Şaban Köyü'nde annelerin feryadı arşa dayandı

Mehmet Çobanoğlu
18.10.20.22
İstanbul